Η ιαπωνική γλώσσα είναι γνωστή για τα μοναδικά χαρακτηριστικά της που την ξεχωρίζουν από άλλες γλώσσες.
Συστήματα γραφής: Τα Ιαπωνικά χρησιμοποιούν έναν συνδυασμό τριών συστημάτων γραφής: kanji, hiragana και katakana. Το Kanji είναι κινεζικοί χαρακτήρες που χρησιμοποιούνται για ουσιαστικά, ρήματα και επίθετα. Το Hiragana είναι μια φωνητική γραφή που χρησιμοποιείται για εγγενείς ιαπωνικές λέξεις και γραμματικά σωματίδια. Το Κατάκανα είναι μια άλλη φωνητική γραφή που χρησιμοποιείται κυρίως για ξένες δανεικές λέξεις, ονοματοποιία και έμφαση.
Επίπεδα ευγένειας: Τα Ιαπωνικά έχουν ένα περίπλοκο σύστημα τιμών και επιπέδων ευγένειας. Διαφορετικοί τύποι ρημάτων και λεξιλόγιο χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουν διαφορετικούς βαθμούς ευγένειας και σεβασμού ανάλογα με το κοινωνικό πλαίσιο και τη σχέση μεταξύ του ομιλητή και του ακροατή.
Προφορά: Τα Ιαπωνικά έχουν ένα σχετικά μικρό σύνολο φωνητικών ήχων, που αποτελείται από πέντε φωνήεντα και έναν περιορισμένο αριθμό συμφώνων. Διαθέτει σύστημα τονισμού ύψους, όπου διαφορετικά μοτίβα τόνου στις συλλαβές μπορούν να αλλάξουν τη σημασία των λέξεων. Η εκμάθηση της σωστής προφοράς και του τόνου είναι σημαντική για σαφή επικοινωνία.
Σύζευξη ρημάτων: Τα ιαπωνικά ρήματα υφίστανται εκτενή σύζευξη με βάση τον χρόνο, την ευγένεια, την τυπικότητα και διάφορες γραμματικές κατασκευές. Τα ρήματα μπορούν να λάβουν διαφορετικές μορφές για να υποδείξουν μορφές παρόν, παρελθόν, μέλλον, υπό όρους και προστακτική.
Υποκείμενο-Αντικείμενο-Ρήμα (SOV) Δομή πρότασης: Τα Ιαπωνικά ακολουθούν μια δομή πρότασης SOV, όπου το υποκείμενο έρχεται πρώτο, ακολουθούμενο από το αντικείμενο και τέλος το ρήμα. Για παράδειγμα, το “I (υποκείμενο) μήλο (αντικείμενο) τρώω (ρήμα)” θα εκφραζόταν ως “Watashi wa ringo o tabemasu.”
Γραμματικά σωματίδια: Τα Ιαπωνικά χρησιμοποιούν σωματίδια (μικρές λέξεις) για να επισημάνουν τις γραμματικές σχέσεις μεταξύ των λέξεων σε μια πρόταση. Αυτά τα σωματίδια υποδεικνύουν θέματα, θέματα, αντικείμενα, τοποθεσίες, κατευθύνσεις και πολλά άλλα. Η κατανόηση και η σωστή χρήση των σωματιδίων είναι ζωτικής σημασίας για την κατασκευή σωστών γραμματικά προτάσεων.
Συμφραζόμενη φύση: Οι Ιάπωνες συχνά βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε πληροφορίες συμφραζομένων. Οι αντωνυμίες συχνά παραλείπονται και οι προτάσεις μπορεί να είναι διφορούμενες χωρίς το κατάλληλο πλαίσιο. Οι ομιλητές πρέπει να συμπεράνουν νόημα με βάση την κατάσταση, τους πολιτισμικούς κανόνες και την κοινή γνώση.
Δανεισμένες λέξεις: Τα Ιαπωνικά έχουν σημαντικό αριθμό δανεικών λέξεων από άλλες γλώσσες, ιδιαίτερα από τα αγγλικά. Αυτές οι δανεικές λέξεις, που ονομάζονται gairaigo, προσαρμόζονται συχνά για να ταιριάζουν στην ιαπωνική προφορά και γραμματική.
Πολυσύλλαβες λέξεις: Το ιαπωνικό λεξιλόγιο αποτελείται συχνά από πολυσύλλαβες λέξεις, που σημαίνει ότι έχουν πολλαπλές συλλαβές. Αυτό συμβάλλει στη ρυθμική και μελωδική φύση των προφορικών ιαπωνικών.
Keigo: Το Keigo είναι ένα άκρως επίσημο και σεβαστό στυλ ομιλίας που χρησιμοποιείται σε επίσημες καταστάσεις, όπως επαγγελματικά περιβάλλοντα ή όταν απευθύνεστε σε ανώτερους. Το Keigo περιλαμβάνει εξειδικευμένο λεξιλόγιο, τιμητικές εκφράσεις και διαφορετική γραμματική δομή.
Αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά συμβάλλουν στη ιδιαιτερότητα της ιαπωνικής γλώσσας και την καθιστούν μια ενδιαφέρουσα και ικανοποιητική γλώσσα για εκμάθηση.